វ៉ាកាហ្វទូកនេសាទ

ទូក​គឺ​ជា​យាន្ត​ជំ​និះ​មួយ​ប្រ​ភេទ​ដែល​គេ​ប្រើ​សំ​រាប់​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ទឹក​។ ទូក​នៅ​ប្រ​ទេស​កម្ពុ​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រើ​ប្រាស់​សំរាប់​នេ​សាទ​ត្រី ធ្វើ​ជា​លំ​នៅ​ស្ថាន និង​​​​​ជា​យាន្ត​ជំ​និះ។ ប​ន្ទាប់​ពី​ខ្មែរ​ក្រ​ហម​ត្រូវ​បាន​បណ្តេញ​​ចេញ​ពី​ប្រទេស​កម្ពុជា ថ្ងៃទី7 ខែមករា ឆ្នាំ1979 ប្រជា​ជន​កម្ពុជា​ត្រូវ​បាន​បាត់​បង់​ផ្ទះ​សំ​បែង ទ្រ​ព្យ​​​ស​ម្បត្តិ គ្មាន​សេ​សសល់​អ្វី​ឡើយ គឺ​មាន​តែ​បាត​ដៃ​ទទេ ពេល​នោះ​វិធី​សា​ស្ត្រ​ដ៏​ល្អ​សំរាប់​ពួក​គេ​នោះ​គឺ​កាប់​ដើម​ត្នោត​មក​ធ្វើ​ទូក​បណ្តែត​លើ​ទឹក​តាម​ដង​ទន្លេ​មេគង្គ និង​ទន្លេ​រសាប ដើម្បី​ងាយ​ស្រួល​នេសាទ​ត្រី ដោយ​ពួក​គេ​គ្មាន​ផ្ទះ​សំបែង​ស្នាក់​នៅ ទើប​យក​ទូក​ធ្វើ​ជា​ជំរក។ ទំ​នៀម​ទំ​លាប់​នេះ​បាន​អនុ​វត្តន៍​តៗ​គ្នា​របស់​ប្រ​ជា​ជន​កម្ពុ​ជា​ដែល​រស់​នៅ​តាម​បណ្តោយ​ដង​ទន្លេ​ទាំង​នេះ។ បច្ចុ​ប្បន្ន​នេះ​មាន​គ្រួសារ​មួយ​ចំនួន​ពួក​គេគ្មា​នលទ្ធ​ភាព ទិញ​ទូក​ថ្មី​ដើម្បី​ជា​ជំរក និង​នេ​សាទ​ត្រី ដោយ​ពួក​គេ​ទ្រាំ​រស់នៅ​លើ​ទូក​លេច​ធ្លុះ នៅ​ពេល​ភ្លៀង​ម្តងៗ​ពួក​គេ​ស្ទើ​តែ​បាត់​បង់​ជីវិត ដោយ​សារ​ទូក​ត្រូវ​ទឹក​លេច​ចូល។

ដោយ​មូល​ហេតុ​បែប​នេះ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​បច្ចុប្បន្ន នៅ​តាម​ទីជ​នបទ និង​តំបន់​មាត់​ទន្លេរ​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត ទូក។ ការ​នេ​សាទ​ត្រី​ដើ​ម្បី​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​គឺ​ជា​មុខ​របរ​គោល​នៅ​ក្នុង​គ្រួសា​ររបស់​ពួក​គេ តែ​ដោយ​សារ​ទូក​របស់​ពួក​គេ​ចាស់​ពុក​ផុយ​មិន​អាច​ចេញ​ទៅ​នេ​សាទ​ត្រី​បាន។ ដោយ​ឃើញ​ពី​ផល​វិបាក​បែប​នេះ សមា​គម​សប្បុ​រស​បញ្ញវ​ន្តអុី​ស្លាមក​ម្ពុជា បាន​ចាប់​ផ្តើម​បើក​ទទួល​ជំនួយ 2016 ហើយ​បាន​អនុ​វត្តន៍​គម្រោ​ងនេះ​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​មួយ​ចំនួន​ដែល​ខ្វះ​ខាត ដូចជា៖ ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ ខេត្ត​កណ្តាល ខេត្ត​ព្រៃវែង ខេត្ត​កំព​ង់ចាម ។

លោក​អ្នក​អាច​ចូល​រួម​ជា​មួយ​គំរោង​វ៉ាកាហ្វ ឬ​សឺតា​កោះ​នេះ សម្រាប់​ខ្លួន​ឯង សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ ឪពុក​ម្តាយ ឬ​អ្នក​ដែល​បាន​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ ក៏​បាន​គ្រប់​ពេល​វេលា ពី​ព្រោះ​វា​គឺ​ជា​ការ​បរិ​ច្ចាគ​ទាន​មួយ​ដ៏​មាន​សារៈ​សំខាន់​ណាស់។ ដោយ​យោង​នឹង​ប្រា​សាស​ន៍របស់​ណា​ពី​មូហាំ​ម៉ាត់(សអវ) “ចូរ​ផ្តល់​ភាព​ងាយ​ស្រួល​ដល់​មនុស្ស ហើយ​កុំធ្វើ​អោយ មាន​ភាព​លំបាក​ដល់ពួ​កគេ និង​ចូរ​ធ្វើអោ​យពួក​គេស្ងប់​ស្ងាត់(ជាមួយ​ដំណឹងល្អ) តែកុំ​ធ្វើអោយ​ពួកគេ​ខឹង” ។